Non somos nada agás a nosa máscara. O que ven os outros é o que hai. N'A granxa de Alexandre nunca pasamos fame porque así o decidimos nós. Que máis dá se despois arranxamos as nosas diferenzas a navalladas e bebemos porque non temos cartos para comer? Sempre diremos: son as cousas do rock de serie B. E seguimos sorrindo mentres o galo de madeira do tellado nos censura coa mirada. E seguimos facendo todo o que non se debe facer: deixar falar os banjos nos retrousos e os serruchos nas pontes e os clarinetes nos intervalos. Ademais polas costuras parece escapar por momentos un son de rumba. Que non é, por certo, un ritmo español. E despois, no Tarasca, Carlos Figueiras invítanos ao quinto whisky. Non se vive tan mal nesta granxa despois de todo.
lyrics
Cando baleiramos a neveira ninguén debe vernos co novo disfrace. Canto canta o galo de madeira, canto canta o galo de verdade, cada día comes carne. No Tarasca está Carlos Figueiras, é a ocasión perfecta para embebedarme. Logo canta o galo de madeira, logo canta o galo de verdade, espertarei ás seis da tarde. Non hai vacas, non hai porcos, non hai fillos pródigos, non hai que comer.
Ese día sinfonía de desafinar (para que). Noites na comixaría e todo segue igual no Polo Sur, no Polo Norte e polo menos os polos non estaban enfermos. Soa o blues na noite e non se pode respirar.
Teño a San Antonio na lareira, ninguén debe vernos con necesidades. Moito canta o galo de madeira, moito canta o galo de verdade, aquí nunca pasamos fame. Non hai vacas, non hai porcos, non hai fillos pródigos, non hai que comer.
Estas noites sen estrelas fanme sentir moi violento. Escoitar cancións de Dylan. As hostias que caen por dentro. Nunca cometer pecado contra ningún mandamento. Quero ser un astronauta para estar contento.
Un día farei unha fogueira e arderá para sempre a granxa de Alexandre. Xa non canta o galo de madeira, xa non canta o galo de verdade e eu xa son a miña carne. Non hai vacas, non hai porcos, non hai fillos pródigos, non hai que comer.
Erudite chamber pop that hearkens back to the elegant and experimental production of the 1960s, swinging from melancholia to playfulness. Bandcamp New & Notable May 13, 2016
Brighton quartet Zooni round out their slick, ultra-rhythmic art rock vision with smart lyrics and ever-shifting dynamics. Bandcamp New & Notable Oct 7, 2020
San Francisco singer-songwriter and trumpeter Max Daniel gilds straight-shooting pop hooks with orchestral splendor and wry lyricism. Bandcamp New & Notable Aug 26, 2020