Facemos, a partir duns poucos versos roubados do libro Acusación de Xiana Arias Rego, unha homenaxe ao xénero cinematográfico do blaxploitation. No filme Superfly (Gordon Parks Jr., 1972) hai unha secuencia que ten lugar nun bar no que está a tocar, como quen non quere a cousa, o único grande do soul con nome de concello galego: Curtis Mayfield. En certo modo a música fai que o conflito dos protagonistas do filme (algo sobre drogas, cremos lembrar) resulte anecdótico fronte ao verdadeiramente importante, que, como na vida, acontece sempre nun segundo plano. En canto a Mr. Mayfield, tamén gostamos da súa presenza no escenario como un señor normal. Podería ser o noso pai no caso de que algún dos nosos pais fose negro.
lyrics
Días deseñados polo incendio. Todo pasa moi de presa como un filme de blaxploitation. Hai un lugar que non existe e gardará as nosas febres e o que non se pode amarrar. A loita armada e as magdalenas en envase individual, a pistola carregada de amor (e isto non pretende ser outra piada patriarcal). Hai un lugar que non existe e gardará as ansias do domingo por subirmos no hidropedal. E quen son os meus irmáns? Por que bailo sempre igual? Que desastre. E Curtis Mayfield como un hámster na secuencia do bar en Superfly. Sei que virá detrás a acusación, mais non podo ocultar o escuro que eu son, nin sequera con este triste son. E quen son os meus irmáns? Pero enfín, just move on up. Que desastre. E Curtis Mayfield como un hámster cos seus lentes de señor normal.
Erudite chamber pop that hearkens back to the elegant and experimental production of the 1960s, swinging from melancholia to playfulness. Bandcamp New & Notable May 13, 2016
Brighton quartet Zooni round out their slick, ultra-rhythmic art rock vision with smart lyrics and ever-shifting dynamics. Bandcamp New & Notable Oct 7, 2020